Zrozumienie otyłości jako przewlekłej, wieloczynnikowej choroby wymaga wyjścia poza uproszczony paradygmat oparty wyłącznie na bilansie energetycznym. Skuteczna terapia powinna obejmować nie tylko analizę, lecz także aktywne wsparcie w zmianie stylu życia – w tym sposobu odżywiania, poziomu aktywności fizycznej, jakości snu oraz ograniczenia stosowania substancji psychoaktywnych. Mimo rosnącej liczby dowodów naukowych, wpływ snu i używek na rozwój i leczenie otyłości nadal bywa niedoceniany w praktyce klinicznej. W artykule omówiono, jak zaburzenia snu oraz substancje psychoaktywne, takie jak alkohol, nikotyna czy marihuana, wpływają na mechanizmy regulujące apetyt, masę ciała i skuteczność interwencji terapeutycznych. Przedstawiono również praktyczne narzędzia, które mogą wspierać zintegrowaną, skuteczną i lepiej dostosowaną do potrzeb pacjenta terapię choroby otyłościowej.

Aktywność fizyczna stanowi kluczowy element w kompleksowym leczeniu otyłości, wpływając nie tylko na redukcję masy ciała, ale także poprawę zdrowia ogólnego i jakości życia pacjentów. Jak wskazują Światowa Organizacja Zrowia i Polskie Towarzystwo Leczenia Otyłości, regularny ruch ma pozytywny wpływ na zdrowie kardiometaboliczne, zmniejsza ryzyko wielu przewlekłych chorób, poprawia funkcje psychiczne oraz wspomaga utrzymanie masy ciała po redukcji. Wprowadzenie odpowiedniej formy aktywności fizycznej jest zatem niezbędne w procesie leczenia otyłości.